Wielki Piątek był najważniejszym dniem dla protestantów - .:LAZARZ.PL->poznański portal dzielnicowy:. Łazarz w z@sięgu myszki

Wielki Piątek był najważniejszym dniem dla protestantów

30-03-2013 01:40 Janusz Ludwiczak

Wielki Piątek jest najważniejszym świętem w roku dla ewangelików. Jest to dzień wyciszenia, modlitwy, refleksji i zadumy. W trakcie nabożeństw czytana była historia męki i śmierci Chrystusa. W kościele Łaski Bożej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej przy ul. Obozowej odprawione zostały specjalne nabożeństwa ze spowiedzią i komunią św.

Poznańscy protestanci spotkali się kościele Łaski Bożej przy ul. Obozowej na specjalnym nabożeństwie wielkopiątkowym, w trakcie których śpiewane były specjalne pieśni, a także czytana była historia męki i śmierci Chrystusa.

Wielki Piątek w tradycji luterańskiej jest najważniejszym świętem kościelnym. Jest to dla nas podniosły i ważny dzień. Teologia ewangelicka nakierowana jest na krzyż i Chrystusa. Chcemy bardzo podkreślać ten dzień jako upamiętnienie najważniejszego wydarzenia w historii zbawienia człowieka, kiedy Chrystus umarł na krzyżu, wziął na siebie grzechy i winy, czym usprawiedliwił nas, odkupił i dał możliwość zbawienia i życia wiecznego - powiedział ks. Wojciech Płoszek, wikariusz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej.

W tradycji ewangelickiej jest to dzień wielkiego skupienia, modlitwy, wyciszenia, także postu. Skupiamy się na uczestnictwie w wielkopiątkowych nabożeństwach, na których czytana jest historia Męki i śmierci Jezusa Chrystusa. W czasie nabożeństwa śpiewamy specjalne pieśni, liturgia jest skromniejsza, nie biją dzwony w kościołach. Kładziemy też nacisk na indywidualną lekturę Pisma Świętego, na modlitwę, skupienie, rozważenie tego co jest w tym czasie tak ważne i istotne. W krajach protestanckich jest to o wiele bardziej widoczne, gdzie Wielki Piątek jest dniem wolnym od pracy i jest szczególnie przeżywany. W naszym kraju jest to trochę inaczej, ale myślę, że dla wszystkich polskich ewangelików jest to niezwykle ważny dzień - dodaje ks. Wojciech Płoszek.

W trakcie wielkopiątkowego nabożeństwa odśpiewana została m.in. pieśń "O głowo, coś zraniona", napisana w 1656 r. przez ks. Paula Gerhardta, a także odmówione zostało nicejsko-konstantynopolitańskie wyzwanie wiary (które powstało podczas soborów w Nicei w 325 r. w Konstantynopolu w 381 r. i w Chalcedonie w roku 451), które jest również wyznaniem składanym przez kościoły prawosławne, łącząc chrześcijan zachodu i wschodu w jedną rodzinę ekumeniczną.

Na koniec liturgii wierni odbyli spowiedź powszechną i przyjęli komunię pod dwoma postaciami: chleba i wina.