Spacer po Łazarzu - patroni naszych ulic, Reportaże, Ciekawostki

Powstała w połowie lat 30. XX wieku. Łączyła się z Aleją Kasprowicza

12-07-2015 20:12   Janusz Ludwiczak

Jest to po Kąciku i Parkowej najkrótsza ulica na Łazarzu, ma zaledwie 76 metrów długości. Arteria pojawiła się na planie Poznania w 1935 roku i początkowo przecinała ulicę Chociszewskiego, łącząc się z Aleją Kasprowicza, która biegła do ul. Wyspiańskiego, przez teren pływalni letniej i hali Arena. Podczas II wojny światowej ulica nosiła nazwę Gerwigstrasse. Ulica ta wbrew pozorom nie upamiętnia polskiej noblistki i wybitnej poetki. Kolejny odcinek naszego cyklu "Spacer po Łazarzu - patroni naszych ulic" o ulicy Szymborskiej.

Ulica Szymborska:

• Długość: 76 m
• Kod pocztowy: 60-254
• Urząd pocztowy: obszar doręczeń i najbliższa poczta - FUP Poznań 74 (ul. Chociszewskiego 18/20),
• Ilość budynków: 4
• Najwyższy numer: 11
• Status drogi: gminna/lokalna, układ uzupełniający
• Komunikacja miejska: BUS - 64
• Parafia: Matki Boskiej Bolesnej (ul. Głogowska 97)
• Obwód wyborczy: komisja nr 40 - Szkoła Podstawowa nr 69 (ul. Jarochowskiego 62)
• Obwód szkół: Szkoła Podstawowa nr 69 (ul. Jarochowskiego 62), Gimnazjum nr 53 (ul. Winklera 9)
• Policja: Komisariat Poznań-Grunwald (ul. Rycerska), rewir III, rejon dzielnicowych 25.

Trzecia najkrótsza ulica na Łazarzu

Ulica Szymborska ma zaledwie 76 metrów długości. Jest to trzecia najkrótsza ulica na Łazarzu (po Kąciku - liczącym 22 metry długości i Parkowej - 51 m).

Arteria prowadzi z północy na południe, łączy Chociszewskiego z Hetmańską. Jest jednokierunkowa. Mimo, iż jest to wąska uliczka to jeżdżą nią autobusy linii nr 64.

Powstała w połowie lat 30. XX wieku. Łączyła się z Aleją Kasprowicza

Ulica ta pojawiła się na planie Poznania dopiero w 1935 roku. Wcześniej, pod koniec lat 20. XX wieku powstała kamienica pod numerem 10. Niespełna dekadę później zbudowano dom pod numerem 12.

Początkowo przecinała ulicę Chociszewskiego i łączyła się z Aleją Kasprowicza, która biegła aż do ul. Wyspiańskiego. Aleja Kasprowicza (w czasie okupacji - Prof. Trost Alle) była równoległa do dzisiejszej Reymonta, prowadziła przez teren obecnego Parku Kasprowicza (mniej więcej przez teren pływalni letniej i hali Arena).

Aleja ta, wraz z przylegającym ładnie już zagospodarowanym terem została kompletnie zdewastowana podczas okupacji przez Hitlerowców, którzy zamierzali przenieść tutaj Ogród Zoologiczny, a pewnie trochę drewna z wyciętych drzew przydało się na wojenne zimy – pisze Andrzej Adamkiewicz w gazetce Parafii Matki Boskiej Bolesnej.

W czasie okupacji Gerwigstrasse

Podczas II wojny światowej ulica nosiła nazwę Gerwigstrasse. Niemcy chcieli w ten sposób uhonorować Roberta Gerwiga, inżyniera budownictwa. Był jednym z głównych projektantów Black Forest Railway - linii kolejowej w Badenii i Wirtembergii. Trasa, która ma ponad 150 km prowadzi przez "Czarny Las", przez 39 tuneli i 2 mosty. Gerwig był również politykiem w rządzie Badenii, a także dyrektorem w szkole Uhrmacherschule Clockmakers w Furtwangen. Kolekcjonował zegary, jego zbiory stały się ekspozycją Muzeum Zegarów.

Szymborskiej?

Cześć osób pewnie się zastanawia, dlaczego ulica nazywa się Szymborska, a nie Szymborskiej.

Ulica ta łączyła się z Aleją Kasprowicza, chciano w ten sposób upamiętnić miejsce urodzenia poety Jana Kasprowicza – wieś Szymborze koło Inowrocławia – wskazuje Andrzej Adamkiewicz.

Pierwsza wzmianka o Szymborzu pochodzi z 1505 roku. W dokumentach wymieniona jest jako Szemborze lub Samborze. Wszystkie późniejsze źródła potwierdzają jej przynależność do Inowrocławia. W XVIII w. została zabudowana jako okolnica otaczająca owalny tzw. nawieś, ze stawkiem pośrodku. W 1934 r. wieś włączono administracyjnie do miasta Inowrocławia. Rozwój gospodarczy wsi miał miejsce na przełomie XIX i XX w. Wtedy we wsi zlokalizowano parafię, pobudowano szkołę, pocztę i stację kolei żelaznej. Razem z cukrownią, w pobliżu której znajdowało się 12 domów, w których mieszkało blisko 450 mieszkańców i folwarkiem Koenigsgraetz z 2 domami i 62 mieszkańcami stworzyła okręg wiejski posiadający łącznie 155 domów z 1810 mieszkańcami. Okręg zamieszkiwało 1391 katolików i 419 protestantów. Obejmował on 902 ha gruntów, w tym 792 ha ziemi ornej i 6 ha łąk. Zabudowa wsi nastąpiła wzdłuż lokalnej drogi do Sikorowa w kierunku południowym (obecnie jest to ulica Wielkopolska) oraz do Popowic w kierunku zachodnim (jest to ulica Stanisława Przybyszewskiego). Szczególną wartość historyczną ma zabytkowy układ centrum wsi, tzw. nawieś, teren do dziś wykorzystywany podczas ludowych obrzędów tzw. przywołówek – czytamy w serwisie kujawyzachodnie.pl.

Szymborze to obecnie dzielnica Inowrocławia, ale wciąż o wiejskim charakterze. Znajduje się tutaj kościół Św. Antoniego z 1938 r., dwa budynki szkolne i domy jednorodzinne.

Ciekawostki:

• Na ul. Chociszewskiego znajduje się przystanek autobusowy o nazwie "Szymborska" dla linii nr 64.
• Przy Szymborskiej mieści się klub bokserski i agencja ochrony
• Na rogu z ul. Chociszewskiego znajduje się jedna z ostatnich studni. Woda nie nadaje się jednak do picia
• To trzecia najkrótsza ulica na Łazarzu (po Kąciku - liczącym 22 metry długości i Parkowej - 51 m)
• ulica Szymborska znajduje się jeszcze w Inowrocławiu i Bydgoszczy.

Opracowanie na podstawie - źródła:

• Wikipedia
• miesięcznik Parafii Matki Boskiej Bolesnej
• "Spis zabytków architektury", Wydawnictwo Miejskie, Poznań 2004
• System Informacji Przestrzennej - wykaz ZGiKM Geopoz
• wykaz dróg, Zarząd Dróg Miejskich
• lazarz.pl - materiały własne

Map.arch.: Biblioteka Uniwersytecka, Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ TAKŻE:

ZOBACZ TAKŻE:

ZOBACZ TAKŻE: Spacer po Łazarzu - patroni naszych ulic