Serce kotłowni Areny stanowił kocioł od lokomotywy - przewodnicy oprowadzali po Parku Kasprowicza - .:LAZARZ.PL->poznański portal dzielnicowy:. Łazarz w z@sięgu myszki

Wydarzenia, Sport, Kultura, Ekologia, zieleń i przyroda, Ciekawostki

Serce kotłowni Areny stanowił kocioł od lokomotywy - przewodnicy oprowadzali po Parku Kasprowicza

25-03-2014 00:36 Janusz Ludwiczak

W niedzielę odbyła się wycieczka z przewodnikami PTTK, podczas której można było się dowiedzieć, że przy Arenie działała kotłownia, której sercem i najważniejszym elementem był kocioł parowy od lokomotywy. Uczestnicy spaceru zatytułowanego "Wokół Areny - nie tylko o sporcie" usłyszeli również, że trybuny stadionu Energetyka mieściły nawet 15 tysięcy widzów, a kamienica znajdująca się przy zbiegu ulic Jarochowskiego i Niegolewskich powstała w ciągu pół roku przy trzydziestostopniowych mrozach.

Na XXII przechadzkę dla mieszkańców "Wokół Areny - nie tylko o sporcie" zaprosili w niedzielne przedpołudnie przewodnicy z poznańskiego koła Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Spacer prowadzili Paulina Krajewska i Bartosz Nowicki opowiadając wiele ciekawostek historycznych.

Wycieczka nieprzypadkowo rozpoczęła się przed wejściem głównym do Areny. 28 czerwca minie 40 lat od ukończenia jej budowy.

Poznańskie przedsiębiorstwa budowlane wystosowały list do komitetu wojewódzkiego następującej treści: "Odpowiadając na apel, co budowlani wybudują miastu na 30-lecie PRL i 30-lecie odrodzonej Polski podjęto decyzję o wybudowaniu hali widowiskowo-sportowej".
Prace rozpoczęto wiosną 1972 r., budowę udało ukończyć się 28 czerwca 1972 r., dwa miesiące przed czasem. Konstrukcja Areny nawiązuje do Palazzetto dello Sport w Rzymie - opowiadał Bartosz Nowicki, przewodnik PTTK.

W mieście brakowało miejsca, gdzie można by rozgrywać dyscypliny sportu. Były pawilony targowe, ale one ciągle były zajęte. Obiekt miał pomieścić jak najwięcej ludzi, z każdego miejsca trybun miał być równomierny widok, stąd okrągła konstrukcja hali - dodała Paulina Krajewska.

Okazuje się, że znajdująca się przy hali kotłownia miała nietypowy element.

Jeszcze do 2000 roku funkcjonowała tutaj kotłownia. Była ona potrzebna po to, żeby ogrzać Arenę, która w tej chwili jest podłączona pod cieplik miejski. Okazuje się, że jej sercem, najważniejszym miejscem był kocioł parowy od lokomotywy. Miała to być prowizorka, która przetrwała wiele lat - wskazywała Paulina Krajewska.

Uczestnicy wycieczki przeszli następnie pod bramę dawnego stadionu Energetyka.

W tym miejscu w czasie PeWuKi, czyli Powszechnej Wystawy Krajowej, był stadion, który nazywał się Arena. Stąd poniekąd wzięła się też nazwa dzisiejszej hali widowiskowo-sportowej. Odbyły się tutaj pokazy zwierząt, zawody konne, różnego rodzaju gry, jak żywe szachy. Trybuny te mieściły 15 tysięcy osób. W pobliżu stadionu mieścił się wesołe miasteczko - wskazywał Bartosz Nowicki.

W trakcie niedzielnego spaceru wokół Areny można było poznać również historię Szpitala Św. Rodziny, w którym pierwotnie znajdował się klasztor Karmelitek Bosych. W czasie okupacji Niemcy urządzili w pomieszczeniach klasztornych szkołę muzyczną. W latach 40. i 50. XX wieku znajdował się tu Miejski Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1945-1947 w ogrodzie pod murem przy ulicy Bogusławskiego, tzw. "ścianą śmierci" rozstrzeliwano więźniów, a zwłoki zakopywano na miejscu. Na pierwsze szczątki ofiar natrafiono w 1955 roku, a w latach 1960-1961 podczas prowadzenia prac przy budowie pralni szpitalnej odkryto mogiły zbiorowe.

Przewodnicy poznańskiego koła PTTK opowiedzieli również historię budynków przy zbiegu ulic Jarochowskiego i Wyspiańskiego, w których mieszczą się Gimnazjum 33 i XXXIII LO oraz Młodzieżowy Dom Kultury nr 3. Ówczesna Szkoła Powszechna była to pierwsza placówka po II wojnie światowej, w której zajęcia lekcyjne były prowadzone w języku polskim, o czym świadczy znajdująca się tablica:
"W tej szkole w dniu 12 II 1945 r. rozpoczęto naukę, gdy trwały jeszcze walki o wyzwolenie Poznania spod okupacji hitlerowskiej. Szkoła im. Zdobywców Cytadeli Poznańskiej w 25. rocznicę P.R.L".

Na zakończenie wycieczki można było się dowiedzieć, że kamienica znajdująca się przy zbiegu ulic Jarochowskiego i Niegolewskich powstała zaledwie w pół roku, przy srogiej zimie.

Budynek został wybudowany w rekordowym czasie. Kiedy zbliżała się Powszechna Wystawa Krajowa zorientowało się, że nie ma tutaj nic. Znajdujące się kamienice miały ślepe ściany szczytowe, nie wyglądało to ładnie. Właściciel terenu, czyli bank komunalny zwrócił się do architektów, żeby coś tutaj zrobili. Był listopad 1928 r. W ciągu jednej niedzieli powstał projekt. W tym samym miesiącu ruszyła budowa. Budowa trwała pół roku, w ciężką zimę, przy -30 stopniach. Na początku maja, tuż przed PeWuKą udało się oddać budynek do użytku. Goście PeWuKi mieli stąd niezły widok na tereny wystawowe i pokazy fajerwerków, które odbywały się niemal codziennie - podsumowała Paulina Krajewska, przewodnik PTTK.

Przewodnicy z poznańskiego koła Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego zapraszają na kolejną wycieczkę, tym razem w "85 lat od zorganizowania PeWuKi". Odbędzie się ona w niedzielę, 6 kwietnia. Początek o godz. 11:00. Zbiórka przed wejściem na MTP u zbiegu ul. Bukowskiej i ul. Roosevelta (na wysokości przystanku tramwajowego "Bałtyk", przed hotelem Sheraton).

Natomiast z okazji 114. rocznicy przyłączenia Łazarza do Poznania Grupa Przewodników PoPoznaniu.pl i zespół Gra Miejska zapraszają do udziału w Tryptyku Miejskim czyli spacerach tematycznych i grach turystycznych. Więcej w artykule: Przewodnicy będą oprowadzać po Łazarzu, który zamieni się w planszę do gry.