Już od 9 lat Hetmańska staje się uliczną galerią sztuki graffiti {◎ZDJĘCIA} - .:LAZARZ.PL->poznański portal dzielnicowy:. Łazarz w z@sięgu myszki

Wydarzenia, Kultura, Estetyka, Ciekawostki

Już od 9 lat Hetmańska staje się uliczną galerią sztuki graffiti {◎ZDJĘCIA}

26-03-2023 19:29 Janusz Ludwiczak

Gryzmoły czy dzieło sztuki? Każdego tygodnia przy wiadukcie kolejowym na ulicy Hetmańskiej pojawia się nowe graffiti. Niektóre malowidła to prawdziwe dzieła sztuki. Część z nich nie wszystkim się podoba. Już od 9 lat dzięki programowi "Poznań promuje sztukę nie wandalizm" grafficiarze mogą legalnie malować na murach i ścianach. Ich dzieła prezentujemy Państwu co jakiś czas.

Przechodząc pieszo czy przejeżdżając rowerem lub tramwajem ulicą Hetmańską warto zwrócić uwagę na ścianę oporową wiaduktu kolejowego pomiędzy Wildą a ul. Kolejową. Praktycznie w każdym tygodniu pojawia się nowe graffiti, niektóre malowidła to prawdziwe dzieła sztuki.

Rok temu można było oglądać mural przedstawiający Władimira Putina jako Voldemorta z dopiskiem "#nowar" (nie dla wojny), a później w jego miejscu pojawił się prezydent Ukrainy, Wołodymyr Zełenski jako Harry Potter.

W listopadzie na Hetmańskiej pojawiło się graffiti przedstawiające Anusiaka, Konieczkę, Maślanę i oczywiście Czesia – czyli "Władców móch", kibicujących polskiej reprezentacji na mundialu.

Grafficiarze mogą legalnie malować w kilkunastu miejscach, m.in. na ścianie oporowej pod wiaduktem kolejowym w ciągu ulicy Hetmańskiej, pod biurowcem Skalar Office Center dzięki programowi "Poznań promuję sztukę nie wandalizm", który miasto wdrożyło w kwietniu 2013 r. we współpracy z miejskimi jednostkami organizacyjnymi (m.in. Zarządem Dróg Miejskich).

Co jakiś czas prezentujemy Państwo graffiti, jakie pojawia się pod biurowcem Skalar.

Dodajmy, że zwyczaj pisania po murach celem przekazania określonych treści miał swoje początki już w czasach starożytnych. Antyczne źródła informują, że po bitwie pod Cheroneją na budynkach Aten pojawiły się liczne napisy ośmieszające Filipa II i Macedończyków. W Rzymie nagminnie pojawiały się też napisy ośmieszające lub krytykujące niektórych polityków, a nawet cezarów (m.in. Nerona). Napisy te nie zawsze jednak odnosiły się do polityki, często anonimowi autorzy wyrażali w nich uwielbienie dla niektórych sportowców, heter lub innych osób.

Początki graffiti w dzisiejszym tego słowa znaczeniu sięgają przełomu lat 60. i 70. XX wieku, kiedy to popularne stały się tzw. tagi – wykonane flamastrem lub farbą stylizowane zapisy imion/pseudonimów młodych ludzi, którzy w ten sposób znakowali teren. Nieco wcześniej, bo już na początku lat 50., graffiti posługiwali się członkowie awangardowego ugrupowania Lettrist International (m.in. Isidore Isou), a następnie sytuacjoniści (Guy Debord, Raoul Vaneigem, Ivan Chtcheglov). Ich wkład w upowszechnianie graffiti miał znaczący wpływ na paryski Maj `68 (m.in. słynne hasła: „Nigdy nie pracuj!”, „Władza w ręce wyobraźni”, „Plaża na ulicach”). Upowszechnienie farb w sprayu sprawiło, że napisy stały się większe, bardziej kolorowe i łatwiejsze do zauważenia. To właśnie tego typu formy stanowią graffiti w ścisłym znaczeniu.