Szanowny Panie Premierze,
Na początku mojego listu składam gratulacje z okazji objęcia w dniu 18 listopada br. ponownie urzędu Premiera Rzeczypospolitej Polskiej. To zaszczytne stanowisko jest przede wszystkim zobowiązaniem do pracy na rzecz mieszkańców naszego kraju. Tak samo jest w moim przypadku – chociaż jestem jedynie radnym Miasta Poznania, łączą nas zobowiązania wobec ludzi.

Jako bardzo wysoki rangą urzędnik Państwa Polskiego powinien Pan dogłębnie poznać ogromne problemy drugiej co do znaczenia stacji kolejowej w kraju, której funkcjonowanie ma wpływ na stan kolei w całej Polsce oraz na przewozy międzynarodowe. Dlatego postanowiłem do Pana napisać ten list w formule otwartej. Odbieram w pewnym sensie jako mój obowiązek poinformować Pana o tym, co się dzieje na stacji kolejowej Poznań Główny.

Obecny stan Poznania Głównego – nie waham użyć się mocnych słów– jest tragiczny. Stacja jest na granicy przepustowości, niewydolna komunikacyjnie, niewygodna dla pasażerów, stanowi „piętę achillesową” systemu kolejowego całej zachodniej Polski. Jej teren wygląda jakby ktoś rzucił w nią bombę i zostawił pobojowisko bez posprzątania – poszczególne elementy niepasujące do siebie od lat utrudniają życie podróżnym. Do dzisiaj mimo wielu zapowiedzi, w tym wysokich polityków Ministerstwa, ciągle nie wyremontowano starego dworca ani fatalnie wykonanej nawierzchni peronów 1-3. Nie ma żadnej wizji całościowej co do losów Poznania Głównego, brak strategicznego myślenia widoczny jest na każdym kroku. Spółki PKP zachowują się nieodpowiedzialnie, wszyscy mamy wrażenie że traktują Poznań jak prowincjonalną stacyjkę.

Tymczasem Poznań Główny to drugi po Warszawie Centralnej pod względem ruchu pasażerskiego obiekt w Polsce (19 milionów pasażerów w 2018 r.). Ma wybitne znaczenie strategiczne dla całego kraju. Mam przeświadczenie, że Państwo Polskie musi w końcu zadbać o pierwszorzędny węzeł kolejowy, niezbędny dla funkcjonowania transportu kolejowego w całej zachodniej Polsce. Musimy to sobie wszyscy uświadomić – żaden, dosłownie żaden projekt infrastrukturalny kolejowy w Polsce nie powiedzie się, jeśli nie zostanie rozwiązany problem poznańskiego węzła kolejowego.

Dotychczas oferowano Poznaniowi Głównemu tylko tandetę, prowizorki, bylejakość, brak perspektywicznych rozwiązań i oszukańcze komunikaty. Pilnie potrzeba decyzji na najwyższym szczeblu oraz pieniędzy – jako mieszkańcy bowiem oddajemy do budżetu centralnego ogromne kwoty (sam tylko Poznań wytwarza 3% polskiego PKB, powiat poznański również obsługiwany przez tę stację – drugie tyle), a od lat jesteśmy pomijani w wydatkach.

Chciałbym przedstawić „cztery filary” funkcjonowania Poznania Głównego i Poznańskiego Węzła Kolejowego, których realizacja jest niezbędna, by zaczął normalnie działać.
Społecznicy ze stowarzyszenia „Inwestycje dla Poznania” oszacowali koszty realizacji na 2,2 mld złotych. Przedstawiam te potrzeby w punktach z komentarzem.

1. Porządny remont starego gmachu dworca na międzytorzu (de facto oznacza budowę budynku od podstaw, tego rodzaju działanie jest od dawna planowane, lecz jego realizacja została zaniechana). Szacowany koszt 200 mln zł [Uwaga! PKP przewidziało tylko 32 mln zł – to kwota nierealna].
2. Uporządkowanie komunikacji na terenie całej stacji:
   1. Poszerzenie i przedłużenie tunelu pod peronami do przyszłej lokalizacji dworca PKS (w kierunku Wildy), poza teren Centrum Handlowego.
   2. Budowa kładki z nowego gmachu na perony zachodnie 4-6. Kładka ta jest przewidziana konstrukcyjnie, lecz jej budowa została zaniechana [Uwaga! PKP buduje nowy peron (robocza nazwa 3A) co jest dobrym pomysłem, niestety tunel do niego prowadzony wyjdzie później w kierunku północnym ku ul. Składowej, a nie w linii prostej w kierunku Wildy, o co postulujemy].
      Szacowany koszt pozycji 2.: 150 mln zł (w tym kładka 25 mln zł)
3. Porządny remont fatalnie wykonanych peronów wschodnich (1-3) wraz z estetyzacją hali peronowej, która jest ponurą przestrzenią pod parkingiem piętrowym centrum handlowego.
   Szacowany koszt pozycji 3.: 100 mln zł
4. Budowa nowych torów szlakowych celem poprawy przepustowości całego węzła kolejowego:
   4.1. Druga para torów na odcinku Poznań Gł. – Poznań Wschód (1 mld zł)
   4.2. Druga para torów na odcinku Poznań Gł. – Luboń (400 mln zł)
   4.3. Trzeci tor na odcinku Poznań Gł. – (postulowana stacja) Poznań Jeżyce (okolice posterunku Poznań Główny POD) (300 mln zł).
   Szacowany koszt pozycji 4.: 1,7 mld zł

Całość szacunku opiewa na 2,2 mld zł.

Lista ta może być rozszerzona w przyszłości o budowę peronów dla kolei metropolitalnej między Mostem Teatralnym a Uniwersyteckim (postulowana jest na tym odcinku nowa stacja w centrum Poznania, której uzasadnienie jest szerokie i nie omówię go w tym liście) oraz o inwestycje związane z ew. realizacją projektu Kolei Dużych Prędkości. Tych kosztów nie oszacowano w tym momencie, gdyż ww. problemy już istniejącej stacji Poznań Gł. są priorytetowe.

Jako radny Miasta Poznania i jednocześnie mieszkaniec proszę Pana o pomoc. Traktowanie Poznania Głównego przez spółki PKP po macoszemu nie może mieć dalej miejsca.

Potrzeba decyzji i pieniędzy. Jestem do Pańskiej dyspozycji zarówno na miejscu w Poznaniu, jak i w przypadku takiej potrzeby w Warszawie czy gdziekolwiek indziej. Moja determinacja sięga zenitu, zamierzam działać na wszelkie możliwe sposoby, by Poznań odzyskał należne miejsce na mapie kolejowej Polski.