Jak Głogowską remontowano pół wieku temu można przekonać się na zdjęciach, które opublikowało Stowarzyszenie Wirtualny Łazarz.

W połowie lat 60. remont odbywał się pod czynnym ruchem tramwajowym, a bimby jeździły wahadłowo po jednym torze, korzystając z tzw. mijanek.

"W 1964 roku przebudowano odcinek ulicy Głogowskiej od Mostu Dworcowego do Śniadeckich, a w roku następnym kolejny fragment ulicy, aż do Hibnera (obecnie Stablewskiego). Na przystankach wybudowano wysepki dla pasażerów, a jezdnię poszerzono, aby samochody nie musiały jeździć po torowisku tramwajowym. W 1965 r. w pobliżu ulicy Śniadeckich wykonano próbny odcinek jezdni między szynami, w której zamiast kostki brukowej zastosowano płyty żelbetowe. Nowością w tym okresie była również budowa torów w jezdni ulicznej na podkładach (przeważnie żelbetowych) – pisze nieżyjący już Jan Wojcieszak w książce "120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu".

Zanim przebudowano Głogowską wcześniej, w latach 1962-1963 przebudowano i poszerzono Most Dworcowy oraz skrzyżowanie z ulicami Głogowską i Roosevelta.

"Wymagało to zamknięcia ruchu na wiadukcie i wybudowania objazdowego torowiska tramwajowego na ulicy Towarowej. Przebudowę Mostu Dworcowego oraz skrzyżowania ulic Głogowskiej i Roosevelta ukończono 1 czerwca 1963 r. Na skrzyżowaniu wybudowaniu wysepki przystankowe dla pasażerów oczekujących na tramwaje" – pisze Jan Wojcieszak.

Po raz ostatni torowisko na ulicy Głogowskiej było gruntownie przebudowywane w 2002 roku, a w 2006 r. przebudowano skrzyżowanie z ul. Hetmańską.

ZOBACZ TAKŻE: Głogowska zapadała się już w 1931 roku!

Fot: Stowarzyszenie Wirtualny Łazarz/archiwum SP9

ZOBACZ TAKŻE: Rozpoczął się remont torowiska na Głogowskiej. Autobusów "za tramwaj" ZTM nie uruchomi

ZOBACZ TAKŻE: Taki był Łazarz... w 2006 roku

ZOBACZ TAKŻE: Głogowska zapadała się już w 1931 roku!