Młyn na Kolejowej został podpalony - .:LAZARZ.PL->poznański portal dzielnicowy:. Łazarz w z@sięgu myszki

Wydarzenia, Patologie Łazarza, Mieszkania i nieruchomości, Bezpieczeństwo

Młyn na Kolejowej został podpalony

13-04-2019 02:30 Janusz Ludwiczak

Podpalenie było przyczyną ogromnego pożaru zabytkowego młyna z końca XIX w. przy ul. Kolejowej – wynika z ustaleń biegłych.

Pod koniec sierpnia ubiegłego roku (dokładnie 29 sierpnia 2018 ok. godz. 3:30) wybuchł pożar opuszczonego, zabytkowego młyna przy ul. Kolejowej, który przez pół doby gasiło 20 zastępów straży pożarnej. Z ustaleń biegłych wynika, że było to podpalenie, o czym jako pierwszy informował "Teleskop" TVP3 Poznań.

– Na chwilę obecną nie znany jest sprawca oraz okoliczności podpalenia – poinformował podkom. Piotr Garstka z Komendy Wielkopolskiej Policji.

Przy ul. Kolejowej 19/21 znajdował się młyn parowy, który powstał pod koniec XIX wieku. Obiekt należał do właściciela sieci kablowej INEA, jednak został sprzedany pod koniec 2016 roku. W 2017 roku obiekt został częściowo wyburzony.

W sierpniu 2016 r. Wydział Urbanistyki i Architektury Urzędu Miasta Poznania wydał pozwolenie na rozbiórkę budynku młyna i budynku kotłowni (dawny warsztat). Inwestorem jest spółka MKKM Inwestycje.

Wcześniej, w styczniu 2009 r. Wydział Urbanistyki i Architektury wydał pozwolenie - na budowę dla adaptacji i przebudowy istniejącego zabytkowego obiektu willi dla potrzeb obiektu o przeznaczeniu konferencyjnym dla hotelu.

– Miejski Konserwator Zabytków w Poznaniu, wydał pozwolenie konserwatorskie nr 121/2017 z dnia 14.02.2017r. udzielając pozwolenia na rozbiórkę dwóch budynków z całego kompleksu - budynku młyna oraz kotłowni. Czterokondygnacyjny budynek byłego młyna oraz kotłowni, pełniącej w latach 50-tych funkcję warsztatu, posiadają silne przekształcenia i poddane były licznym przebudowom, na skutek których zatraciły swoją pierwotną formę i wartość artystyczną. Rozbiórka niniejszych budynków zgodna jest z opinią Narodowego Instytutu Dziedzictwa z dnia 5.11.2014 r. Ochronie konserwatorskiej oraz zachowaniu nadal podlegają pozostałe budynki kompleksu poprzemysłowego: dwa spichlerze, dom mieszkalny oraz budynek maszynowni, które nie utraciły swoich wartości, zachowując pierwotną bryłę oraz detal architektoniczny – informowało nas Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków Urzędu Miasta Poznania.

Co ciekawe, we wrześniu, miesiąc po pożarze na terenie pogorzeliska powstał parking dla gości pobliskiego hotelu.

– Nie budujemy tam parkingu, natomiast aktualnie nasi goście mają tam możliwość parkowania. Nie mogę udzielić informacji kto udostępnił nam teren i na jakich warunkach – tłumaczyła Kamila Stanowicka, menadżer Hotelu Moderno.

Tak prezentowały się budynki przy ul. Kolejowej 19/21 w kwietniu 2012 r.
Fot: Andrzej Radwański

Młyn parowy przy ul. Kolejowej 19/21 powstał pod koniec XIX wieku. Początkowo należał do spółki akcyjnej Hermannmühlen. Zespół młynarski składał się z głównego pomieszczenia młyna, a także obiektów towarzyszących, takich jak: maszynownia, kotłownia, spichlerz, stajnia, portiernia, pomieszczenia socjalne, mieszkalne i kuchnia. Pierwotnie młyn znajdował się na terenie Wildy, zanim nie przyłączono osady Święty Łazarz w granicę Poznania.

"Stojący wśród drzew mały dworek pod "dwudziestym dziewiątym". Jest to dawna własność rodziny Denizotów. Francuz Augustyn Denizot, ogrodnik rodem z Szwajcarii, urządził polskim ziemianom zwłaszcza wielkopolskim parki i sady. W roku 1879 zaprowadził przedsiębiorstwo ogrodniczo-sadownicze. Syn Augusta, Alfred Denizot był profesorem fizyki doświadczalnej Uniwersytetu Poznańskiego [obecnie UAM - przyp. red.]. Trzyhektarowy ogród Denizota miał cenną i bogatą kolekcję gatunków drzew liściastych. Po roku 1939 został rozparcelowany i zabudowany" – czytamy w książce "Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939" Zbigniewa Zakrzewskiego.

Na działce należącej do Denizotów znajdował się również Młyn Poznański. Jednak po włączeniu Łazarza do Poznania w 1900 roku został on przeniesiony do Lubonia.

ZOBACZ TAKŻE: "Budynek byłego młyna zatracił swoją pierwotną formę i wartość artystyczną"