O tym co działo się 28 czerwca 1956 r. na ulicach Poznania opowiadała m.in. Aleksandra Banasiak, która była pielęgniarką Szpitala Miejskiego nr 2 (obecnie Szpital im. Raszei). 62 lata temu, gdy doszło w Poznaniu do wystąpień robotniczych mimo dnia wolnego udała się do szpitala. Słysząc wołania o pomoc ze strony rannych manifestantów, jako pierwsza w czasie trwającej strzelaniny wyszła na ulicę, celem opatrywania poszkodowanych. W trakcie tych zdarzeń została również draśnięta przez kulę.

W godzinach popołudniowych tego dnia została wraz z lekarzami wezwana do siedziby lokalnego Urzędu Bezpieczeństwa dla udzielenia pomocy zranionym funkcjonariuszom UB. Od jednego z ubeków usłyszała, że to właśnie UB rozpoczęło strzelaninę z uwagi na możliwość podpalenia budynku przez demonstrantów. Na wniosek adwokata Stanisława Hejmowskiego Aleksandra Banasiak została później przesłuchana jako świadek w procesie uczestników czerwca `56. Zgodnie z prawdą zeznała, że to funkcjonariusze bezpieki pierwsi zaczęli strzelać, podczas gdy według "oficjalnej" wersji władzy mieli to zrobić manifestanci.

Uczniowie "Dziewiątki" wręczyli kwiaty uczestnikom Poznańskiego Czerwca`56, po czym wraz z zaproszonymi gośćmi przeszli na skwer przy zbiegu ulic Małeckiego, Łukaszewicza i Granicznej, gdzie odbyło się uroczyste odsłonięcie "Skweru Eki z Małeki".

Na zakończenie uczniowie Zespołu Szkół Muzycznych przygotowali koncert, podczas którego nie zabrakło roty "Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród" i innych pieśni patriotycznych.

Fot: Andrzej Radwański

ZOBACZ TAKŻE: Bohaterowie wydarzeń Czerwca`56 spotkali się z mieszkańcami na skwerze przy Małeckiego

ZOBACZ TAKŻE: "Nie chciałabym więcej przeżyć takiego dnia" - Aleksandra Banasiak o wydarzeniach Czerwca`56 {►}

ZOBACZ TAKŻE: Na Małeckiego powstał Skwer Kulasa

ZOBACZ TAKŻE: Skwer przy zbiegu Małeckiego, Łukaszewicza i Granicznej będzie nosił nazwę "Eki z Małeki"